Onlangs in een gesprek met een leidinggevende zei hij, toen we samen op de vloer een verspilling zagen: “Dat probleem hebben ze nog niet als een project gedefinieerd”. Ofwel we hebben de organisatie (onbewust) geleerd dat de verantwoordelijkheid van verbeteren bij één of een beperkt aantal personen ligt of dat er toestemming moet worden gekregen om een verspilling aan te pakken. Bij navraag of deze verspilling een incident was of structureel, gaf hij aan: “Bijna elke dag hebben we hier last van. Sterker nog ik heb het al een paar keer gezegd dat we hier last van hebben. Maar ik doe het niet meer hoor, ze komen vanzelf wel een keer.” Hetgeen betekent dat “belts” nu door middel van metingen en analyses er achter moeten komen dat ergens een anker (lees verspilling) plaats vindt of verbeterpotentieel in zit. Herkenbaar?
Het is bijzonder om te zien hoe vaak je van bedrijven hoort dat Lean Six Sigma geen project is, maar ze het wel als een projectenorganisatie inrichten. Een betrokkene zou zeggen, “Dat is niet zo, we hebben en continu systeem van verbeterteams definiëren, en we zijn er al zeker 3 jaar mee bezig!” Dat klopt, maar hoeveel medewerkers in jullie organisatie zijn continu betrokken bij verbeteren van de performance?
Continu verbeteren werkt pas als alle medewerkers de kleinste (potentiele) verliezen zien en weten te adresseren. Dat verbeterpunten niet vastlopen in een onbewust gecreëerde bureaucratie. Dit is precies waar KSL voor staat. Alle medewerkers op de vloer trainen in het zien en benoemen van potentiele verliezen, zonder allerlei moeilijke theorieën, gewoon heel praktisch. Daarnaast een organisatiestructuur neerzetten waarbij rollen worden benoemd om continu verbeteren te laten slagen. Zo heeft één van onze klanten al meer dan 3000 verbeterpunten doorgevoerd, zonder ook maar één yellow, green, black, master black belt in dienst te hebben!
PS; het is natuurlijk niet zo dat geen enkele medewerker niets oppakt, als de organisatie niet toereikend kan ondersteunen. Maar het oppakken vindt waarschijnlijk pas plaats als de frustratie ver buiten de control limits valt!